Το Forspoken τελικά γίνεται καλύτερο, λίγο πριν τελειώσει

Το προφητευμένο, από όλα τα πράγματα, είναι ένα χριστουγεννιάτικο παιχνίδι. Ξεκινά λίγες μέρες πριν από τις διακοπές, που, όπως συμβαίνει, είναι τα γενέθλια του πρωταγωνιστή Frey Holland, γεγονός που το μαθαίνεις όταν το παιχνίδι σε αναγκάζει να αναθεωρήσεις το εκτυπωμένο αρχείο σύλληψής της στην πρώτη σκηνή, όπου η Frey στέκεται σε μια Νέα Υόρκη. Αίθουσα του δικαστηρίου της πόλης κατηγορείται για ληστεία και αντίσταση στη σύλληψη.

Στην ίδια σκηνή, μαθαίνετε ότι ο Frey, όπως το μωρό Ιησούς, είχε μια μυστηριώδη γέννα. Μόνο που στην περίπτωσή της δεν την βρήκαν σοφοί στη Βηθλεέμ, αλλά πυροσβέστες στο τούνελ της Ολλανδίας. (Εξ ου και το όνομά της.) Αφού φύγει από την αίθουσα του δικαστηρίου, η Φρέι ξυλοκοπείται από δύο γυναίκες (η μία με λεοπάρ, η άλλη σε καμο) πριν επιστρέψει στο άγονο, κλειστό διαμέρισμά της, όπου έχει γράψει το σχέδιό της να φύγει από τη Νέα Υόρκη σε ένα κομμάτι χαρτόνι κολλημένο στον τοίχο. Παράλληλα με τη διακόσμηση από χαρτόνι, η Frey έχει μερικά βιβλία (Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων και ένα δερματόδετο έντυπο αντίγραφο κάτι που ονομάζεται «Νόμος και Τάξη» είναι το πιο σημαντικό) και ένα ράφι τοίχου αφιερωμένο στις αγαπημένες της «κλωτσιές». Ολόκληρο το διαμέρισμά της καίγεται αμέσως, με αποτέλεσμα να αναλογιστεί τη ζωή της ενώ γέρνει πάνω από την άκρη του ξενοδοχείου Crossroads καθώς το ρολόι χτυπά τα μεσάνυχτα της ημέρας των Χριστουγέννων. Ξαφνικά, εντοπίζει ένα μαγικό βραχιόλι που πρόκειται να αλλάξει τη ζωή της.

Από την αρχή, Το προφητευμένοΟ τόνος του αισθάνεται άθελά του παράλογος. Το παιχνίδι, που αναπτύχθηκε από την Luminous Productions και εκδόθηκε από την Square Enix, ανοίγει στη σημερινή Νέα Υόρκη, μια απεικόνιση που, ακόμη και σε έναν μη Νεοϋορκέζο σαν εμένα, μοιάζει λιγότερο με τη Νέα Υόρκη και περισσότερο με μια τεχνητή νοημοσύνη που ήταν. τάισα Νόμος και τάξη επαναλήψεις και του Tommy Wiseau’s Το δωμάτιο θα παρήγαγε. (Κάποια στιγμή, όταν ρωτήθηκε τι της λείπει από τη Νέα Υόρκη, η Frey προσφέρει το Central Park και το knish, το τελευταίο από τα οποία παίζει έναν εκπληκτικά σημαντικό ρόλο στην πλοκή του παιχνιδιού.)

Εικόνα: Luminous Productions/Square Enix via Polygon

Σύντομα, όμως, θα μεταφερθείτε στην Athia, το πραγματικό σκηνικό του παιχνιδιού: ένας μεσαιωνικός φανταστικός κόσμος που κατακλύζεται από διαφθορά που απειλεί να καταστρέψει την ίδια τη ζωή. Εκεί, βρίσκεσαι ενωμένος στον καρπό με τον Cuff, έναν αισθανόμενο βραχιόλι που σε μισεί. Τότε, μιλιέται ο διάλογος από το διαβόητο τρέιλερκαι πηγαίνετε στους αγώνες.

Το προφητευμένοΟι ώρες λειτουργίας του είναι μακράν οι χειρότερες. Μου πήρε 16 ώρες για να ολοκληρώσω το παιχνίδι, παίρνοντας αρκετά από τις πλευρικές προσφορές σε αυτό το RPG δράσης ανοιχτού κόσμου, προσέχοντας να μην σπριντίσω πολύ γρήγορα προς το τέλος του παιχνιδιού, αν και ο πειρασμός ήταν εκεί. Οι πρώτες επτά ώρες από αυτές τις 16 (σχεδόν το ήμισυ του χρόνου εκτέλεσης του παιχνιδιού, νιώθω την ανάγκη να τονίσω) περικόπηκαν από ένα μακρύ σεμινάριο, μια μάχη με μία νότα και μια επιμονή να διακόψετε το «μαγικό παρκούρ» με καταχωρήσεις lore, φρικτούς διαλόγους , μίνι παιχνίδια που χαϊδεύουν τα πρόβατα, μίνι παιχνίδια που παρακολουθούν τις γάτες και προφορική έκθεση που περιγράφει λεπτομερώς τις περιπλοκές της παραγωγής κρέατος στο Cipal, Το προφητευμένοείναι άδεια, άσχημη πόλη.

Για ένα παιχνίδι που τόσο σταθερά αναφέρεται Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις είναι το πόσο μειλίχια είναι η Athia, όχι μόνο οπτικά, αλλά εννοιολογικά. Πλούσιοι και φτωχοί χωρισμένοι ανάμεσα σε κάστρο και φτωχογειτονιές; Ελεγχος. Μυστηριώδης λοίμωξη που μπορεί να προκληθεί με κατάπλασμα από ειδικές ρίζες; Ελέγξτε επίσης. Ένας ηλικιωμένος που έχει τρελαθεί, αλλά μπορεί να κρατά το κλειδί για να λυθούν όλα αυτά; Σίγουρος. Και συνέχεια.

Είναι ευλογία, λοιπόν – ένα αληθινό χριστουγεννιάτικο θαύμα – ότι μόλις αποκτήσετε το δεύτερο σετ μαγικών ικανοτήτων σας, το παιχνίδι μπορεί να είναι πραγματικά λίγο διασκεδαστικό. Το προφητευμένοΗ μάχη του είναι η κεντρική του κλήρωση και παρά τα τακτικά προβλήματα με το κλείδωμα και τον έλεγχο της κάμερας, είναι ικανοποιητικό να εναλλάσσεσαι μεταξύ πολλών σετ μαγικών εν κινήσει, ριζώνοντας τους εχθρούς στο έδαφος με κληματόβεργες προτού φορτώσεις ένα κυκλικό σκούπισμα με ένα σπαθί φωτιάς. και βλέποντας τους ευάλωτους να ρίχνουν σκουπίδια στην οθόνη ενώ η βαθμολογία μάχης μου ανεβαίνει.

Εικόνα: Luminous Productions/Square Enix via Polygon

Η διέλευση είναι επίσης αξιοπρεπή διασκέδαση. Ο Frey έχει ένα Κακόφημος-ικανότητα σπριντ που τροποποιείται περαιτέρω σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, επιτρέποντάς σας να μαστιγώνετε τα τοπία μέσα σε λίγες στιγμές. Δυστυχώς, γυρίζετε συνεχώς προς οπτικά πανομοιότυπα μπουντρούμια (ο εσωτερικός φωτισμός αλλάζει από κόκκινο σε πράσινο καθώς προχωράτε), οπτικά πανομοιότυπους χώρους ανάπαυσης που ονομάζονται Pilgrim’s Refuges (χωρίς παραλλαγή φωτισμού) και μίνι παιχνίδια που προσεγγίζουν τις γάτες (διαφορετικά από τα μίνι παιχνίδια που ακολουθούν τη γάτα ). Ο Frey και ο Cuff κοροϊδεύουν καθώς εξερευνάτε και αρχίζουν γρήγορα να επαναλαμβάνονται μέσα στις πρώτες ώρες του παιχνιδιού, σε σημείο που θα είστε σε θέση να απαγγέλλετε, από καρδιάς, τις πιο αξιομνημόνευτες γραμμές loot-pic-up μέχρι τη στιγμή που θα κυλήσουν οι τίτλοι.

Η μάχη γίνεται πιο ευχάριστη με κάθε Tanta που σκοτώνεις, καθώς απορροφάς τη δύναμη αυτών των μαγικών βασίλισσων. Μέχρι να αποκτήσετε ένα τέταρτο σύνολο μαγικών ικανοτήτων, το παιχνίδι νιώθει σαν να ανοίγει επιτέλους, με μια πλήρη σειρά δυνάμεων στη διάθεσή σας, μια αίσθηση που υπονομεύεται αμέσως από το γεγονός ότι στην πραγματικότητα τελειώνει. Σίγουρα είχε απομείνει δευτερεύον περιεχόμενο για να το εξερευνήσω όταν είχα καταφέρει να αποκτήσω την αληθινή δύναμή μου, αλλά όσον αφορά αυτό που είχε απομείνει από την ιστορία, λίγο πολύ ισοδυναμούσε με μια σειρά από minibosses, μερικά από τα οποία ήταν αναδιατυπώσεις αυτού που είχα είχα ήδη δει. Αν δεν είχα ήδη νιώσει απογοητευμένος με το παιχνίδι, σίγουρα θα το έκανα στο τέλος του.

Εικόνα: Luminous Productions/Square Enix via Polygon

Πριν τελειώσω, ας αφήσουμε μια λέξη για τον Frey, έναν πλασματικά Μαύρο πρωταγωνιστή που εντάσσεται σε μια αυξανόμενη τάση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης να βάζουν τους μαύρους σε κόσμους όπου η φυλή είναι ασήμαντη. Εκτός από το ότι το παιχνίδι είναι πολύ επίμονο ότι η Frey είναι Νεοϋορκέζα, μυστήρια γέννα ή όχι, ξοδεύοντας ολόκληρη τη ζωή της μέχρι αυτό το σημείο μεγαλώνοντας στον αναμφισβήτητα μη φανταστικό κόσμο μας, όπου η Blackness δεν είναι μη παράγοντας. Δυστυχώς, η ταυτότητα του Frey είναι αραιά γραμμένη και αναπτύσσεται αδέξια, καθώς η ιστορία δεν βασίζεται μόνο σε στερεότυπες αφηγήσεις, αλλά και στο τραύμα ως συσκευή πλοκής.

Ένα πρώιμο σημείο της πλοκής περιλαμβάνει τον Frey να κρατά το άψυχο σώμα ενός Αθηναίου μαύρου κοριτσιού με το οποίο έχει δεθεί, μια εικόνα που, στον χωρίς φυλή κόσμο της Athia, δεν έχει το ίδιο βάρος που έχει στον δικό μας — και του Frey. Αρχικά, ο Frey παρακινείται να δράσει, ορκιζόμενος εκδίκηση για το θάνατο του παιδιού, κάτι που με οδήγησε να πιστέψω, αισιόδοξα, ότι το παιχνίδι σκεφτόταν την ταυτότητα του Frey ως κάτι περισσότερο από το άθροισμα της επανειλημμένης επιμονής της αγάπης της για «κλωτσιές» και μια φορά λέει «ΟΚ στοίχημα». Δυστυχώς, όπως όλα μέσα Το προφητευμένοο θάνατος γρήγορα υποβιβάζεται σε τρελό, καθώς ο Frey αποκαλεί αστειευόμενος τον δολοφόνο του παιδιού «η ίδια η δολοφόνος του παιδιού», κάτι που μας φέρνει ξανά στο πρώτο σημείο: ένα δισδιάστατο ανάδοχο παιδί με ένα ραπ φύλλο που σε βρίζει τόσο συχνά». Νομίζω ότι την πλήρωσε η «μαμά».

Εικόνα: Luminous Productions/Square Enix

Το προφητευμένοΟι τελευταίες ώρες του παρουσιάζουν μια παράξενη καμπύλη δυσκολίας, όπου βρέθηκα να καταστρέφω οριστικά αφεντικά πριν ακόμη προλάβει να γίνει ο πλήρης διάλογος, για να έρθω σε αντίθεση με τον μεγάλο κακό που, μεταξύ άλλων, παρουσίαζε ένα χτύπημα με ένα χτύπημα έξυπνα μεταμφιεσμένο ως cutscene. Η Frey θριαμβεύει, φυσικά, αλλά για έναν χαρακτήρα που ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού δηλώνοντας δυνατά ότι ούτε είναι ούτε θέλει να γίνει ήρωας, δυσκολεύτηκα να το πιστέψω στο τέλος του παιχνιδιού. Ωστόσο, ένας κόσμος που μαστίζεται από μάστιγα χρειάζεται διάσωση. Αν χωράει η σφαλιάρα ή κάποιος τέτοιος αφορισμός.

Προσωπικά, βρέθηκα πιο πεπεισμένος από το εναλλακτικό τέλος του παιχνιδιού, όπου μπορείτε να επιστρέψετε στη Νέα Υόρκη χωρίς να σώσετε τον κόσμο. Μια γελοία σύντομη σκηνή συνοδεύει την επιλογή πριν από την ολοκλήρωση των πιστώσεων, αλλά είναι πιο ειλικρινές συμπέρασμα για έναν χαρακτήρα που, όπως εγώ, ήταν έτοιμος να τελειώσει με την Athia.

Το προφητευμένο θα κυκλοφορήσει στις 24 Ιανουαρίου σε PlayStation 5 και Windows PC. Το παιχνίδι εξετάστηκε στο PS5 χρησιμοποιώντας έναν κωδικό λήψης πριν από την κυκλοφορία που παρέχεται από την Square Enix. Η Vox Media έχει συνεργασίες θυγατρικών. Αυτά δεν επηρεάζουν το εκδοτικό περιεχόμενο, αν και το Vox Media ενδέχεται να κερδίσει προμήθειες για προϊόντα που αγοράζονται μέσω συνδέσμων συνεργατών. Μπορείς να βρεις επιπλέον πληροφορίες σχετικά με την πολιτική δεοντολογίας του Polygon εδώ.