Η σημερινή απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ σε Δυτική Βιρτζίνια εναντίον EPA των ΗΠΑ οδηγεί τη χώρα σε εντελώς λάθος κατεύθυνση, αντιστρέφοντας χρόνια περιβαλλοντικής προόδου. Ο Openlands συμφωνεί με τους τρεις διαφωνούντες δικαστές λέγοντας ότι η πλειοψηφία είχε αφαιρέσει από την EPA «την εξουσία να ανταποκριθεί στην πιο πιεστική περιβαλλοντική πρόκληση της εποχής μας».
Η απόφαση αποδυναμώνει την ικανότητα της EPA να ρυθμίζει τα αέρια του θερμοκηπίου και τους επικίνδυνους ατμοσφαιρικούς ρύπους που επηρεάζουν την ποιότητα του αέρα και το κλίμα μας. Οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με καύση ορυκτών καυσίμων είναι από τις μεγαλύτερες πηγές επικίνδυνων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, δεύτερες μόνο μετά τις μεταφορές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια σκηνή, καθώς είμαστε ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στον κόσμο.
Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν καταστήσει σαφές χωρίς αβεβαιότητα ότι η ώρα για δράση είναι τώραέχοντας αναφέρει ότι η κλιματική αλλαγή, η απώλεια βιοποικιλότητας και η ρύπανση είναι τρεις στενά αλληλένδετες πλανητικές κρίσεις που θέτουν την ευημερία των σημερινών και των μελλοντικών γενεών σε απαράδεκτους κινδύνους.
Η προθεσμία για τον περιορισμό των εκπομπών άνθρακα είναι μικρότερη από ό,τι αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι και το παράθυρο ευκαιρίας συρρικνώνεται εκθετικά με κάθε μέρα αδράνειας. Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή ανέφερε πρόσφατα ότι έχουμε μόνο τρία χρόνια για να σταθεροποιήσουμε τις εκπομπές, γράφοντας: «…στα σενάρια που αξιολογήσαμε, ο περιορισμός της θέρμανσης σε περίπου 1,5°C (2,7°F) απαιτεί να κορυφωθούν οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου πριν από το 2025 αργότερο και να μειωθεί κατά 43% έως το 2030· Ταυτόχρονα, το μεθάνιο θα πρέπει επίσης να μειωθεί κατά περίπου ένα τρίτο. Ακόμα κι αν το κάνουμε αυτό, είναι σχεδόν αναπόφευκτο ότι θα υπερβούμε προσωρινά αυτό το όριο θερμοκρασίας, αλλά θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε κάτω από αυτό μέχρι το τέλος του αιώνα».
Σε μια εποχή που βιώνουμε ρεκόρ καύσωνα, ακραίες πλημμύρες και διακυμάνσεις της στάθμης του νερού που έχουν οδηγήσει σε τεράστιες ζημιές και απώλειες ζωών και βιοποριστικών πόρων, καταλαβαίνουμε ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί υπαρξιακή απειλή για τη ζωή καθώς το ξέρω.
Πρέπει να βασιστούμε στην επιστήμη, η οποία έχει δημιουργήσει έναν οδικό χάρτη για να μας οδηγήσει έξω από αυτήν την περιβαλλοντική κρίση, και όχι στην πολιτική. Το Κογκρέσο πρέπει να παρέμβει και να διευκρινίσει ότι η EPA είναι εξουσιοδοτημένη να ρυθμίζει τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από υπάρχοντες σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Εκτός από την εγκατάσταση εναλλακτικής ενέργειας σε πρωτοφανή κλίμακα, πρέπει να επιταχύνουμε την υποστήριξη και τη χρηματοδότηση των κοινοτήτων ώστε να χρησιμοποιούν λύσεις βασισμένες στη φύση που απορροφούν άνθρακα και μας κάνουν πιο ανθεκτικούς. Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν καταστήσει σαφή ανοιχτό χώρο – από τον αστικό μας θόλο στα πάρκα μέχρι τα εθνικά καταφύγια άγριας ζωής – είναι ζωτικής σημασίας ως πάνω από το ένα τρίτο της παγκόσμιας κλιματικής λύσης.
Για το μέλλον των ανθρώπων μας, το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και τον καθαρό αέρα, όλοι έχουμε το ανθρώπινο δικαίωμα να αναπνέουμε – δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε. Η ώρα για δράση είναι τώρα.
φωτογραφία: Ian Hutchinson
